บทความโดย ฟองเวลา
………ปี 2558 เริ่มหัดเขียน ๆ เขี่ย ๆ เรื่องราวที่พานพบ ประกอบความคิดเห็นลงโพสต์ในเฟซบุ๊กส่วนตัว ฉีกออกมาจากรูปแบบการเขียนรายงานสถานการณ์ที่ตัวเองเข้าไปข้องเกี่ยวในฐานะน๊อตตัวเล็ก ๆ ของฟันเฟืองขนาดใหญ่ โดยหวังว่าจะเป็นประโยชน์ต่อขบวนการแก้ปัญหาของชาวบ้านได้บ้าง อาศัยสำนวนการเขียนที่ได้จากการอ่านหนังสือตามแนวที่ชอบ ผมพบว่าตัวเองมีความสุขจากการได้เขียน และรู้สึกสุขยิ่งขึ้นเมื่อมีคนอ่านและชอบสิ่งที่เราเขียน จากนั้นก็เขียนเรื่อยมา เขียนเรื่องราวที่พานพบ เติมความรู้สึกนึกคิดเข้าไปเป็นทัศนะส่วนตัว ทั้งเรื่องภายนอก และเรื่องภายในจิตใจ เป็นบันทึกส่วนตัวที่อาศัยเฟซบุ๊กช่วยจำ มีประโยชน์ตรงที่เราได้ตรวจสอบตัวเองในแต่ละช่วงวัย ถามว่าอยากเป็นนักเขียนในความหมายทั่วไปไหม? แน่ล่ะผมแอบฝัน แต่ผมมาเริ่มฝันเมื่อตอนที่แวดวงหนังสือกระดาษซบเซาแล้ว …โลกเปลี่ยนเร็ว และไปไกลกว่าฝันเดิมจะตามทัน มีเพื่อนมิตรในโลกโซเชี่ยลหลายคนยุให้ผมเป็น’นักเขียน’ในความหมายอย่างกว้าง ประมาณ “เขียนหนังสือขายเถอะ จะอุดหนุนเป็นคนแรก ๆ !” อะไรเทือกนี้ ก็อยากจะตอบว่า “อยากทำ แต่ทำไม่ได้!!”
ผมพบว่าตัวเองมีความทุกข์เสมอเมื่อต้องทำตามโจทย์ซึ่งมีความคาดหวังของคนอ่านอยู่ในนั้น และมีกรอบบางอย่างขีดไว้ ระยะสามสี่เดือนมานี้ผมลงทุนซื้อผ่อนโน๊ตบุ๊กมือสองมาเครื่องหนึ่ง เพื่อจะเขียน(พิมพ์)งานโดยหวังจะส่งเข้าไปประกวดตามเพจที่เปิดรับ ซึ่งมีรางวัลเล็ก ๆ ตอบแทนและจะมีชื่อแจ้งเกิดในวงการนักเขียนแถมมาด้วย เคยส่งข้อเขียนจำนวนสองสามชิ้นไปยังเพจหนึ่ง ทางผู้ดูแลเพจตอบว่าจะรับไว้พิจารณา ซึ่งนานแล้วก็เงียบหาย(ฮา) มันเป็นคำตอบในตัวอยู่เองชัดแล้ว การเขียนข้อเขียนลงเฟซบุ๊กยังให้การเรียนรู้กับตัวเองว่า ผู้คนส่วนใหญ่สมัยนี้ให้ความสำคัญกับการอ่านน้อยลงมาก และไม่มีเวลามากพอที่จะนั่งจมอยู่กับข้อเขียนยาว ๆ ผมจึงฝึกที่จะเขียนเรื่องราวอย่างกระชับ จบสรุปได้ในไม่กี่บรรทัด นี่อาจเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ไม่สามารถนั่งเขียนอะไรยาว ๆ สี่ห้าหน้ากระดาษได้ มันแป๊กและวนหาจุดจบไม่เจอ ไม่อาจเป็นนักเขียนงานประเภทวรรณกรรมกับเขาได้หรอก เอาเป็นว่าผมจะเขียนข้อเขียนตามใจอยากของตัวเองลงโพสต์ในเฟซบุ๊กต่อไป เพื่อนมิตรท่านใดถูกใจงานชิ้นไหน ก็กดไลค์ กดแชร์ ชอบมากก็กดหัวใจ ตับ ไต ไส้ พุงด้วย(ฮา) และหากความชอบพุ่งถึงขีดสุด อยากสนับสนุนค่าเน็ต ดูแลนัก(อยาก)เขียนผู้นี้ ผมก็เกิดไอเดีย ทำเป็นกระปุกบัญชี เปิดรับการมีส่วนร่วมของแฟนานุแฟนทุกท่าน จะหยอดเท่าไหร่ก็ได้ ไม่มีเงินทอน และขอกราบขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านเสมอมา ขอบคุณทุกไลค์(แม้จะไม่ได้อ่าน) เพราะเพื่อนมิตรหลายรายเป็นคนไม่รู้หนังสือ ขอบคุณเพื่อนมิตรที่เห็นต่าง เพราะความแตกต่างคือความหลากหลายและเป็นความจริงแห่งโลกนี้ …คิดดูเถอะ หากผู้คนเห็นด้วยกันทุกเรื่องโลกนี้คงน่าเบื่อพิลึกขอบคุณจากใจ กระปุกนัก(อยาก)เขียน ขอให้มีความสุขนะครับ เปิดปุกหยอด 020220032500 ธ.ออมสิน ชื่อบัญชี อาทิตยา…
