โลกเหวี่ยง ฟ้าดินกำหนด

รู้ม้าย ช่วงนี้พี่คิดถึงเพื่อนพี่สมัยเรียนมากมาย คิดถึงคำพูดของเพื่อนคนนั้นที่เดินออกจากห้องสมุดในตอนเย็นในรามคำแหง ท่ามกลางคนนับหมื่น มันเดินเฉยเหมือนไม่ได้ยินเสียงเพลงชาติทั้งที่คนทั้งหมื่นหยุดยืน

โลกเหวี่ยง ฟ้าดินกำหนด Read More / อ่านเพิ่ม