มุ้งมิ้ง

ถ้าวัยเด็กคือรุ่งอรุณแห่งชีวิต วัยชราก็คล้ายยามเย็น “หวันมุ้งมิ้ง”โพล้เพล้ใกล้ค่ำ ก็ไม่จำเป็นต้องฝืนต้านฉุดรั้งดวงตะวันไว้ …เมื่อปรับม่านตาและอารมณ์ได้เราก็สามารถรื่นรมณ์ไปกับราตรีกาล สัมผัสลีลาศแห่งดวงดาวผสานคลอเสียงกรีดปีกของแมลงกลางคืน ‘ยอบตัว’ผสานตนเป็นส่วนหนึ่งของราตรีอย่างเบิกบาน.

มุ้งมิ้ง Read More / อ่านเพิ่ม

เปลือก

หากแต่เนื้อในยังเต็มไปด้วยกิเลสอัตตา รู้ทันจิตตัวเองบ้าง เผลอไผลไปบ้าง ขึ้นๆลงๆคล้ายทะเลหน้ามรสุม
เครื่องนุ่งห่มเป็นหนึ่งในปัจจัยสี่ที่ครูสอนให้ท่องจำอยู่ในหัว มันทำหน้าที่ห่อหุ้มร่างกายสร้างความอบอุ่น ช่วยลดความอุจาดตาต่อผู้พบเห็น ต่อมามันถูกยกฐานะเป็นอาภรณ์ มันกลายเป็นเครื่องประดับ อวดฐานะหน้าตาทางสังคม

เปลือก Read More / อ่านเพิ่ม

เป็นนาย

คำนี้ มิใช่เป็นสรรพนามนำหน้าเพศชาย ‘เป็นนาย’สามารถเป็นได้ทั้งสองเพศ แม้แต่กลุ่มคนที่มีความหลากหลายทางเพศ ทางรสนิยมก็เป็นได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเงื่อนไข วัฒนธรรมองค์กรนั้นๆซึ่งสามารถปรับเปลี่ยน วิวัฒนาการไปตามกระแสโลก อาจจะเป็นได้ทั้งความก้าวหน้าและถดถอยขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย!

เป็นนาย Read More / อ่านเพิ่ม

ตาบัติ ชายที่หันหลังให้โลก

ตาบัติ #ชายที่หันหลังให้โลก
ไม่ค่อยมีคนรู้จักแกอย่างลึกซึ้ง
ว่าที่จริงแกเป็นใคร ชื่อเรียงเสียงใด บ้านเกิดแกอยู่ที่ไหน
แกเคยพูดว่าแกนามสกุล ราชภักดี แต่ไม่มีใครรู้ว่าจริงหรือเปล่า ตอนนี้แกอยู่ในกุฏิเก่าของอาจารย์ในป่าช้าวัดน้ำเค็ม ผมถามแกว่ายุงไม่กัดหรือ? แกบอกว่าช่างมันเถอะ ยุงมันไม่มีสวนยาง สวนปาล์มนี่
ให้เลือดเรามันกินบ้างจะเป็นไรไป

ตาบัติ ชายที่หันหลังให้โลก Read More / อ่านเพิ่ม

รักไม่ต้องตีตรา เรื่องเล่าจาก(อดีต)นักศึกษา

ในเวลาเย็นใกล้ค่ำ ขณะนักศึกษาษากลุ่มใหญ่กำลังเดินผ่านสนามฟุตบอล จู่ๆก็มีเสียงเพลงชาติดังขึ้น มันเป็นเวลาสิบแปดนาฬิกาตรง ทุกคนชะงักเท้า ยืนตรง แต่นักศึกษาผู้นั้นยังก้มหน้าเดินงุดๆเหมือนคนหูดับ คล้ายอายตนะนอก ในไม่เชื่อมต่อกัน

รักไม่ต้องตีตรา เรื่องเล่าจาก(อดีต)นักศึกษา Read More / อ่านเพิ่ม

ฝนฉาน

คำ ‘ฉาน’ ในภาษาถิ่นใต้มีความหมายเท่ากับ’ฉัน’ เป็นคำสรรพนามบุรุษที่ ๑ ใช้พูดแทนตัวเอง เช่นเดียวกับคำว่า ผม ดิฉัน กู ฯลฯ เพียงแต่คำว่า’ฉาน’ออกเสียงยืดยานกว่า ผู้ใช้คำนี้ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ที่มีวัย ๕๐ ปีขึ้นไป

ฝนฉาน Read More / อ่านเพิ่ม

งานเขียนที่ทำแล้วจะไม่เสียดาย

ทุกครั้งที่ผมคิดเรื่องการรวมเล่ม สิ่งที่ผมเห็นในตัวเองคือความทะยานอยาก ผมอยากมีเงิน ชื่อเสียง การยอมรับ คำชื่นชม ผมจิตนาการถึงผลลัพธ์ก่อนที่ผมจะคิดเรื่องความรับผิดชอบต่องานหรือความคุ้มค่าของแผ่นกระดาษเสียอีก ทุกครั้งที่ได้ชื่นชมความรื่นรมย์ของคนอื่นผมก็คิดถึงความรื่นรมย์ของตัวเอง สถานที่ อาหาร เครื่องใช้ อาภรณ์ เสน่ห์

งานเขียนที่ทำแล้วจะไม่เสียดาย Read More / อ่านเพิ่ม