บทความโดย ฟองเวลา
หลังจากหลวงพี่ที่วัด เริ่มวางแปลนที่จะสร้างห้องส้วมไว้บริการญาติโยม คืนหนึ่งเราฝันว่า ขณะขุดหลุมเสาตอม่อ เราพบจี้รูปงูสีทอง เป็นจี้เล็กจิ๋ว มีลักษณะเป็นข้อต่อทำให้งูเคลื่อนไหวได้ เรารีบเก็บใส่กระเป๋าเสื้อเกรงคนอื่นจะเห็น พอขุดต่อไปก็พบจี้รูปงูอีกตัว เป็นเนื้อเงิน งูตัวนี้เราไม่เก็บ บ่ายวันต่อเราต้องลงไปขุดหลุมเสาจริงๆ แต่ก็ไม่พบจี้รูปงู พบแต่เศษกระเบื้องเคลือบ และเศษขวดเครื่องดื่มบำรุงกำลัง ก่อนหน้านั้นสองสามวัน หลวงพี่ถือคราบงูเห่าตัวเกือบเท่าข้อมือมาโชว์ให้ดู แกว่าพบคราบงูอยู่หลังโรงครัว มันคงเพิ่งจะทิ้งคราบไปเมื่อไม่นาน คราบนั้นยังเหนียวนุ่มมือเลย …บางทีในสำนึกลึกๆเราอาจคิดเรื่องนี้อยู่จึงเก็บไปฝัน หลายวันต่อมา ขณะขับรถจะเลี้ยวเข้าวัด เรารีบแตะเบรก งูเห่าตัวดำเมื่อมกำลังเลื้อยอย่างอืดอาดบนพื้นถนนคอนกรีต รอจนมันข้ามพ้นทางจึงค่อยขับรถต่อ อีกไม่กี่วันเปิดเฟชบุ๊กพบเพื่อนคนหนึ่งประกาศขายจี้รูปงู มีทั้งสีทอง สีเงิน และสำริด จึงสั่งซื้อจี้รูปงูสีทองหนึ่งตัว คนขายส่งสินค้ามาให้ มีสร้อยสายร่มสีดำแถมมาด้วย กับก้อนน้ำยาขัดเครื่องเงินซึ่งรูปร่างแบะกลิ่นชวนให้นึกถึงขนมหวานบางชนิด จี้งูที่ได้มาขยับเขยื้อนไม่ได้อย่างงูในฝัน แต่ก็ช่างเหอะ!! …….ความจริงเราเลิกนำสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาห้อยตามเนื้อตัวมาหลายปีแล้ว ตอนนี้จะอนุญาตให้สร้อยรูปงูขึ้นคอได้เป็นเวลาสั้น …เพื่อต่อเรื่องราวในฝันให้ถึงฉากจบ.
