โดย ฟองเวลา
:น้ำไผ่
หลายวันก่อน หลวงพ่อถามถึงน้ำไผ่ที่ฉันเคยเจาะและนำมาถวาย นั่นเมื่อสองปีมาแล้ว ฉันได้ศาสตร์นี้มาจากการ’ครูพักลักจำ’ ตำราอาจารย์คำนึง นวลมณี แห่งอำเภอจะนะ ครานั้นฉันกลับมาทดลองเจาะ นำไปรักษาเพื่อนที่เป็นโรคสะเก็ดเงินลุกลามทั้งตัวจนหาย โดยใช้ต่อเนื่องทุกวัน ศึกษาเพิ่มเติมจากยูทูป แล้วเผยแพร่ให้คนบ้านใกลัเรือนเคียง พยายามเจาะ แช่เย็นนำไปให้รุ่นน้องที่เป็นมะเร็งลำไส้ใช้ดื่ม ซึ่งเธอกำลังเข้าช่วงต้องรับคีโมบำบัดพอดี …สุดท้ายเธอย้ายภพภูมิเสียก่อน!!
เท่าที่รู้ น้ำจากต้นไผ่มีคุณสมบัติช่วยล้างพิษในร่างกายได้ ขับนิ่วในกระเพาะปัสสาวะ ช่วยปรับสมดุลในร่างกาย รักษาอาการประจำเดือนไม่ปกติในสตรี ล้างหน้าล้างตารักษาสิวฝ้า ผิวหน้าเต่งตึงโดยไม่ต้องพึ่งมีดหมอเกาหลี หรือครีมจากเมดิเตอเรเนี่ยน
สองวันมานี้ ฉันเริ่มหันกลับมารื้อฟื้นวิชาเจาะน้ำไม้ไผ่ ที่ชายป่าข้างวัดมีกอไผ่’คายขาว’อยู่สามกอ หน้าเมรุอีกสองกอ การเจาะน้ำไผ่ต้องกระทำช่วงกลางคืน ในช่วงที่อากาศเริ่มเย็น และกู้เก็บตอนเช้ามืด ทั้งนี้เพราะไผ่จะคายน้ำช่วงนั้น ความร้อนของกลางวันจะทำให้ไผ่หยุดการคายน้ำ อีกทั้งน้ำไผ่ที่ได้ก็จะเสื่อมคุณภาพเร็วเมื่อเจออุณหภูมิกบางวัน .. ต้องเก็บไว้ในที่เย็นๆ นอกจากต้องฝ่าความมืดแล้ว ฉันยังต้องฝ่าความ’กลัวผี’ซึ่งเป็นโรคประจำตัวมาแต่อ้อนแต่ออก โดยเฉพาะการเดินไปเจาะลำไผ่ที่อยู่ใกล้เมรุเผาศพ “เจ้าที่เจ้าทางทั้งหลายเอ้ย… ฉันมาขอยาวิเศษ เอาไปรักษาพระ รักษาโรคหัวใจ โรคปอด โรคไต โรคต่อมลูกหมาก โรคไขข้อเสื่อม โรคเลือดโรคลม …ขอให้อำนวยอวยชัยให้ด้วย ถ้าเกิดเป็นบุญกุศลขึ้นมา กุศลนั้นก็จะส่งถึงบรรดาเจ้าที่เจ้าทาง ผีโป่งผีป่าทั้งหลายด้วย” ฉันพึมพำในลำคอ ระหว่างที่ก้มหน้าใช้สว่านมือ หมุนเจาะข้อลำไผ่ สายตาเพ่งมองจดจ่อที่เนื้องาน โดยใช้แสงจากไฟฉายแบบคาดศีรษะช่วยโฟกัส ในใจนึกภาวนาอย่าให้มีเสียงใดๆดังแทรกขึ้นมา เพื่อจิตจะได้ไม่แกว่ง
ทั้งสำนักฯมีพระ 6 รูป หลวงพ่อของฉันมีอาวุโสสูงสุด และจำนวนโรคภัยก็มีมากตามวัย รองมาเป็นพระหลวงตาชาวโคราช แกมีอาการปวดแผลเรื้อรังที่ฝ่าตีนจากอุบัติเหตุทางรถเมื่อปีก่อน ‘เจ้าไข่’เป็นพระหนุ่มใหญ่(แต่ตัวเล็ก)สภาพร่างกายเรียกได้เต็มปากว่า’ทุพลภาพ’ จากอุบัติเหตุ’เมาแล้วซ้อนท้าย'(ไม่ได้ขับเอง)ตั้งแต่สมัยหนุ่ม อีกรูปคือ’เจ้าดำ’ พระหนุ่มใหญ่เช่นกัน รายนี้เป็นโรคต่อมลูกหมากแบะรูมาตอยร์ หมอเจาะถุงฉี่ให้ทางหน้าท้อง ต้องเดินหิ้วถุงคล้ายแม่จิงโจ้ เหลือพระหนุ่มสองรูปเท่านั้นที่ทางกายภาพดูจะสมบูรณ์ครบถ้วน ….ส่วนภายในก็ไม่แน่ว่ามีส่วนขาด-เกิน กี่มากน้อย!!! ‘พระเอ๋’ ‘พระไข่’ ‘พระหลวงตา’ ยินดีดื่มน้ำไผ่ที่ฉันถวายด้วยความเต็มใจ ‘พระหลวงตา’นั้นคะยั้นคะยอให้ให้ฉันเจาะน้ำไผ่ไปถวายทุกวัน แกว่าดื่มแล้วรู้สึกดี เบาตัว ฉี่คล่องและใส ส่วน’พระเจ้าดำ’ปฏิเสธอย่างถนอมน้ำใจ นับเป็นสาวกแห่งพุทธองค์โดยแท้ …ที่ไม่เชื่อคำใครง่ายๆ
“…ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันผู้ที่เสนอน้ำไม้ไผ่ให้ภิกษุดื่ม นัยว่าเป็นยาอายุวัฒนะนั้น ..ก็ใช่ว่าสุขภาพกาย-จิตจะสมบูรณ์ครบถ้วนเสียเมื่อไหร่!!” ‘พระเจ้าดำ’ คงแว่วยินคำเตือนจากพุทธองค์แผ่วผ่านกาลเวลามาจากต้นพุทธศตวรรษ
ถึงกระนั้นฉันก็ยังฝ่าความกลัว(ผี)ไปเจาะน้ำไม้ไผ่อยู่ทุกค่ำคืน.
