โดย เพื่อนชาวเล
มันคือเครื่องมือหาปลาของชาวอูรักลาโว้ย หาดราไวย์ จ.ภูเก็ต ที่ทำกันมานาน เมื่อก่อนทำจากไม้ใผ่ ภายหลังมีการนำลวดมาสานเสริม เพื่อความคงทนและใช้ได้นานขึ้น เนื่องจากลอบไซแบบนี้ ต้องนำไปจมลงในทะเล และรอลุ้นให้ปลาเข้ามาติด ไม่ได้วางเพื่อล่าแต่อย่างใด นับว่าเป็นเครื่องมือหาปลาที่ขึ้นกับดวงชะตา แต่ชาวเล ผู้อยู่หากินกับทะเลมานอน คงไม่ต้องอาศัยโชค ที่ต้องอาศัยแน่ ๆ นั่นก็คือ ภูมิปัญญา
ลุงสุเต็มก็เป็นอีกหนึ่งคน ที่สืบสานภูมิปัญญาของชาวเลไว้ และไซหรือบูบูของลุงสุเต็มก็มักจะมีขนาดเล็กมากหากเทียบกับ บูบู ของชาวเลรุ่นใหม่
