Skip to content
- ชาวมอแกนมีความรู้พื้นบ้านในการคาดคะเนคลื่นลมและฝน เนื่องจากบรรพบุรุษของพวกเขาเป็นนักเดินทางในทะเลและสั่งสมความรู้มาอย่างยาวนาน ในช่วงฤดูฝน ชาวมอแกนสามารถคาดคะเนได้ว่าพายุจะมาเมื่อใดโดยการสังเกตลักษณะของก้อนเมฆ น้ำทะเล และทิศทางของลม เช่น หากเห็นยอดคลื่นสีขาวที่เป็นคลื่นหัวแตกซัดเข้ามาแต่ไกล สามารถทำนายได้ว่า อีกไม่นานพายุกำลังจะมา หรือในกรณีที่อยู่กลางทะเลหากสังเกตเห็นบริเวณขอบฟ้ามีลักษณะเป็นแนวทิวดำทะมึนที่ไม่ใช่ก้อนเมฆ แสดงว่ากำลังจะมีคลื่นลมแรงให้เตรียมหันหัวเรือกลับเข้าเกาะหรือฝั่ง
- ชาวมอแกนยังคาดคะเนลมฟ้าอากาศจากการสังเกตสิ่งต่างๆ รอบตัว เช่น การสังเกตเสียงร้องของนกหากนกออก (หรืออินทรีทะเล) ร้องดังมากแสดงว่าจะมีพายุในไม่ช้า หรือสังเกตการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของสัตว์ต่างๆ เช่น การที่ปลาในน้ำลึกผุดขึ้นมาให้เห็นที่ผิวน้ำเป็นสัญญาณแสดงว่าสภาพท้องทะเลเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง อย่างเช่นในช่วงเวลาก่อนเกิดคลื่นสึนามิ การที่สัตว์มีสัมผัสบางอย่างที่ไวกว่ามนุษย์ทำให้มันสามารถจะเป็น “สื่อ” ของ “สาระ” บางอย่าง แต่เราจะต้องรู้วิธีที่จะถอดรหัสและทำความเข้าใจ “สาระ”เหล่านี้ ชาวมอแกนอยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติและมีความสามารถที่จะสังเกตการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของสัตว์ได้ความช่างสังเกตและการรับรู้สิ่งต่างๆ ได้ไวก็เป็นสัมผัสพิเศษที่ชาวมอแกนสะสมมาจากการมีวิถีใกล้ชิดกับธรรมชาติมาอย่างยาวนาน
ที่มา : หนังสือทักษะวัฒนธรรมร้อยเรื่องราวชาวเล /ศูนย์มานุษยวิทยาสิริธรฯ/อ.นฤมล อรุโณทัย
Post Views: 19
