“บ้าหวอ” วันวัยที่หล่นหาย

บทความโดย ฟองเวลา

ภาพโดย ฟองเวลา

ถ้ากำหนดได้ เราอยากขยายบางช่วงวัยของชีวิตให้กว้างขึ้น ขณะอยากกระโดดข้ามบางช่วงตอนซึ่งหนักอึ้ง แต่ในความเป็นจริงเรามิอาจกำหนดได้หรอก!! ใช่…บางท่านสามารถประคองตนอยู่บนเส้นทางชีวิตที่ตนวาดหวังได้อยู่บ้าง แต่ใช่หรือไม่ว่าตัวเลือก ‘รูปแบบชีวิตที่ดี’ ก็มีอยู่อย่างจำกัด มีปัจจัยแวดล้อมมากมายที่ทำให้เราหลุดออกจากวิถีที่หวังวาด เส้นทางชีวิตที่ดีซึ่งตั้งอยู่บนสมมุติฐานความมั่นคง …บนความไม่จีรังแห่งชีวิต?

ภาพโดย ฟองเวลา

ฉันรีบเตร่เข้าหากลุ่มเด็กๆ ‘บ้าหวอ’ดึงฉันสู่วัยเยาว์อีกครั้ง ขณะที่กลุ่มเด็กนักเรียนพม่าชะงักนิดหนึ่ง คล้ายถูกคั่นจังหวะความสุข เด็กๆ พยามรักษาระยะห่างกับคนแปลกหน้า ..และแปลกแยกโดยภาษา เชื้อชาติ …และช่วงวัย
บางทีนะ ..บางทีพรุ่งนี้ฉันควรซื้อ ‘บ้าหวอ’ พล๊าสติกติดมือไปสักสองสามอัน เพื่อใช้มันช่วยลดช่องว่างระหว่างเรา.
*บ้าหวอ=ลูกข่าง

ภาพโดย ฟองเวลา