Skip to content
- ใช่แล้ว เรือเป็นทั้งบ้านและพาหนะ ในสมัยก่อน ชาวมอแกนเดินทางไปมาตามชายฝั่งทะเลและเกาะต่าง ๆ
ในทะเลอันดามันโดยใช้เรือก่าบางอันเป็นที่อยู่อาศัยสำหรับครอบครัวเดี่ยว มีพ่อ แม่ ลูก ๆ หรือบางครั้ง มีญาติพี่น้องร่วมอาศัยอยู่ด้วย
- ในเรือแบ่งพื้นที่ใช้สอยอย่างกะทัดรัด มีครัว มีเตาไฟซึ่งแต่เดิมเป็นเตาสามเส้าใช้ไม้ฟืน ใช้หม้อและภาชนะ
ดินเผาที่แลกเปลี่ยนกับของทะเลผ่านพ่อค้าคนกลาง แต่ปัจจุบันนิยมใช้เตาอั้งโล่ เพราะชาวมอแกนเผาถ่าน ใช้เอง และการใช้ถ่านทำให้เกิดควันดำน้อยกว่าใช้ฟืนมาก สมัยนี้ชาวมอแกนใช้หม้อ กระทะ ช้อนอะลูมิเนียม ในช่วงที่ใช้ฟืน แม่บ้านชาวมอแกนจะต้องขัดถูก้นหม้อให้แวววาว เพราะควันจากฟืนจะทำให้เกิดเขม่าดำจับ อยู่ที่ก้นหม้อทำให้หม้อเป็นสีดำดูไม่น่าใช้ ภายในเรือชาวมอแกนใช้เสื่อที่สานด้วยใบเตยหนามเป็นที่รองนั่ง และรองนอน ของที่จำเป็นอีกอย่างหนึ่งบนเรือคือกระบอกไม้ไผ่ใส่น้ำจืดซึ่งใช้ดื่มกินและทำอาหาร นอกจากนี้ ยังมีกระปุกหรือกล่องที่สานด้วยใบเตยหนาม ใช้เก็บเสื้อผ้า ข้าวของต่าง ๆ ซึ่งก็มีไม่มากนัก ชีวิตในเรือ เป็นชีวิตที่เรียบง่ายมีเฉพาะของที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตเท่านั้น ชาวมอแกนจะอาบน้ำ ซักผ้า ล้างชามบริเวณ ลำาธาร แหล่งน้ำซับซึ่งเป็นแหล่งน้ำจืดตามธรรมชาติที่หาได้ตามเกาะและชายฝั่งทะเล
- ปัจจุบัน วิถีชีวิตในเรือถูกจำกัดมากขึ้นเพราะชาวมอแกนไม่สามารถจะตัดไม้ขนาดใหญ่มาทำเรือได้
อีกต่อไป ส่วนพื้นที่ในการจอดเรือและทำมาหากินก็ลดน้อยลงเพราะการอนุรักษ์และพัฒนาบริเวณริมฝั่งทะเล แทบจะไม่เหลือพื้นที่ไว้ให้ชนพื้นเมืองดั้งเดิมเลย
ที่มา : ทักษะวัฒนธรรมชาวเล/ศูนย์มานุษย์ฯ
ภาพจากหนังสือท้กษะวัฒนธรรมชาวเล
Post Views: 19
