บทความโดย ฟองเวลา
ระยะนี้พระหลวงพ่อมักตื่นสาย บางวันก็เกือบ 7 โมงเช้า “นอนไม่ค่อยหลับ พลิกไปพลิกมาอยู่นั่นแหละ ตาหลับแต่ประสาทมันตื่น” พ่อว่า “บางคืนได้หลับแค่แจ้งแล้ว” หัวค่ำนั้น พระหลวงพ่อเปิดทีวีดูรายการชกมวย บางค่ำไม่มีรายการมวยก็จะมีช่องที่นำเทปการแข่งขันวัวชนมาเปิด พระหลวงพ่อก็เปิดดู คนเฝ้าพระนอนอีกห้องในกุฏิ นอนท่องโลกโซเชี่ยลจนเหนื่อยลูกกะตาก็หลับ …จึงไม่รู้ว่าพระหลวงพ่อหลับไปตอนไหน บางทีคนเฝ้าสะดุ้งรู้สึกตัวตอนตี 3 ก็ยังได้ยินเสียงวิทยุทรานซิสเตอร์ที่ตั้งอยู่ตรงหัวเตียงหลวงพ่อเปิดเพลงลูกทุ่งเก่าๆ น้ำตาลาไทร เรือนแพ หยาดเพชร สลับกับรายการโฆษณาขายยารักษาโรคริดดวงทวาร …ไม่รู้ว่าคนเปิดหลับหรือตื่นอยู่ ใกล้ตีห้า เสียงเคาะระฆังดังเหง่ง ๆ ๆ จากช้าไปเร็ว เป็นชุด โดยหลวงพี่เอ๋ หัวหน้าสำนักสงฆ์ เสียงระฆังใบใหม่ที่ญาติธรรมชาวกรุงเทพฯซื้อส่งมาถวายดังก้องกังวาลกว่าใบเก่า ปลุกให้บรรดาชีพราหมณ์ 7 รูป ซึ่งน่าจะตื่นก่อนเสียงระฆังแล้ว เพราะเมื่อเสียงระฆังไม่ทันจบชุด เหล่าแม่ชีเยื้องย่างเนิบช้าอย่างสำรวมระวังไปยังศาลาธรรม พระหลวงพ่อยังนอนคลุมผ้าห่ม เสียงกรนอย่างเบาๆแสดงว่ากำลังหลับลึก ..หลวงพ่อน่าจะหลับช่วงใกล้สว่าง ความเพลียกลายเป็นกำแพงกั้นเสียงระฆังได้เป็นอย่างดี ขณะคนเฝ้าก็อย่างเข้าใจคนชรา จึงไม่กล้าปลุก เสียบปลั๊กกระติกน้ำร้อน แล้วเดินไปล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำ ออกมาน้ำในกระติกสุกเดือด ก็ชงกาแฟดำ 2 ช้อน กลิ่นหอมไหม้โชยจมูก เสียงทำวัตรเช้าดังกังวาล หลังจิบกาแฟไปค่อนแก้ว จากนั้นก็เก็บกวาดในกุฏิ นำขวดพล้าสติกที่ใช้เป็นขวดฉี่ของหลวงพ่อไปเปิดเททิ้งในห้องน้ำ กลิ่นฉี่ของคนสูงอายุที่บริโภคยาปฏิชีวนะในปริมาณมาก และต่อเนื่องนานปี กลิ่นจึงฉงฉุน และคาวอย่างยากจะบรรยาย ฉันต้องกลั้นลมหายใจตอนเทมันลงโถส้วม และกลิ่นจะคลุ้งอีกทีตอนตักน้ำราดไล่น้ำเยี่ยวในคอห่าน แก็ซในบ่อส้วมคงจะไม่พร้อมต้อนรับฉี่ใหม่ จึงทำปฏิกิริยาต้านจนเกิดกลิ่นย้อนคืน …กลิ่นค่อยเบาบางเมื่อฉันใช้น้ำเปล่าเติมเขย่าล้างขวดเป็นรอบที่ 3
พระหลวงพ่อยังอยู่ในภาวะต้องควบคุมปริมาณน้ำดื่ม …รวมของเหลวอื่นวันละไม่เกิน 1,000 ซีซี และต้องฉี่ออกมาในปริมาณที่ใกล้เคียงกับตอนเข้าไป แม้ประสาทการรับรสของพระหลวงพ่อยังใช้การได้ แต่ระบบไตซึ่งทำหน้าที่กรองของเสียก็อยู่ในสภาวะ’ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่’ การควบคุมรสอาหารจึงต้องกระทำตั้งแต่ต้นทาง “คั้นกะไรก็กินไม่ได้เพ ก็กินข้าวเปล่าแหละงั้น …กลัวไรข้าวสารยังเอ!!” วันหนึ่งหลวงพ่อพูดอย่างประชดประชันเมื่อถูกปฏิเสธขณะเจ้าตัวร้องขอเต้าหู้ยี้ เสียงโฆษก ศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่าฯ นพ.ทวีศิลป์ ชี้แจงสร้างความมั่นใจต่อประชาชนผ่านทางโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจ ในสถานการณ์ที่ประเทศ ‘แดงทั้งแผ่นดิน’ จากการระบาดรอบ 3 “ล๊อกดาวน์ตัวเอง” คือยาแรงตัวสุดท้ายที่รัฐบาลงัดออกมาใช้ …ประสาทรับกลิ่น …ประสาทรับรส …ประสาทรับความรู้สึกยังทำงานได้ปกติ นั่นคุณยังไม่ติดเชื้อโควิด 19 กลิ่นเยี่ยวฉงฉุนของผู้สูงอายุนั้น ฉงฉุนกว่ากลิ่นเยี่ยวตัวเอง สมัยเป็นเด็ก ทั้งกางเกงขาสั้น ทั้งผ้าห่มนอน ล้วนถูกครอบครองด้วยกลิ่นฉงเยี่ยวอยู่ตลอดปี. /16 เมษายน 2564
